منیزیم یکی از عناصر فراوان بر روی زمین است که وجودش به معنای واقعی کلمه برای کارکرد های بدن انسان، همچنین بیشتر حیوانات و موجودات سیاره ما ضروریست.نه تنها برای بدن بلکه اهمیت منیزیم برای ذهن نیز مورد توجه دانشکندان قرار دارد.
وجود منیزیوم برای تولید انرژی، عضلات،کارکردهای عصبی، سنتز پروتیین، وفعالیت آنزیم‌ها حیاتی است. تثبیت کردن ضربان قلب، کمک به تنظیم متابولیسم، انسولین، شل کردن عروق خون از جمله نقش‌های بسیاری هستند که این عنصر ایفا می کند.
در حال حاضر تجهیز به تکنولوژی های جدید گواه آن است که این مواد معدنی، فعالیت‌های به مراتب بیشتر از آنچه حدس می‌زدند در بدن انجام می‌دهد و اهمیت منیزیم برای ذهن نیز به مقدار زیاد برآورد شده است.
یکی از بزرگترین معماهای دانش معاصر، بیماری آلزایمراست. اختلال مزمن انحطاط سلول های عصبی که بیشتر توسط نشانه برجسته از دست دادن حافظه کوتاه مدت،تشخیص داده می‌شود.
نه تنها علت بیماری کاملا مشخص نیست بلکه راهی برای جلوگیری از پیشرفت علایم هم وجود ندارد.
با این حال ،دانشمندان علوم اعصاب آمریکا و چین ،شواهدی جمع آوری کردند مبنی بر اینکه ارایه یون‌های منیزیم به مغز ممکن است منجر به برگرداندن نقص‌های شناختی معمولی اختلال، توسط پیشگیری از قطع ارتباط میان سلول‌های عصبی شود.
ژوسونگ لیو رییس پیشین مرکز یادگیری و حافظه در MIT ،که هم اکنون در دانشگاه tsinghua پکن شاغل است،با استفاده شکل مناسبی از منیزیم که برای نفوذ به سد خونی مغزی تعدیل کرده بود، دریافت که این عنصر با افزایش تراکم سیناپسی به ویژه در هیپوکامپ ،عملکرد سیناپسی را بازیابی می‌کند.
مطالب پرطرفدار دیگر:
درطی مطالعات انجام شده برحیوانات پیر و جوان شامل حیواناتی که ذخایر آمیلوییدی داشتند، منیزیم رهاکننده ارسال سیگنال‌هایی در زمینه حافظه و یادگیری است.
برای توضیح بیشتر پپتید بتا آمیلوئید مولکولی است که در ساخت شبکه و پلاک آمیلوئید که از علائم مشخص آلزایمر است نقش دارد.
پیش از این دانشمندان پی برده بودند که مقادیر بالای پپتید بتا آمیلوئید خطر ابتلا به جنون را در انسان افزایش می‌دهد. همچنین در آسیب شناسی آلزایمر و تشخیص نقش مهمی ایفا می‌کند.
هم اکنون آزمایشات کنترلی دارونمای منیزیم بر روی انسان در حال انجام هستند. با پیشرفت مطالعاتی که در مسیر اختلالات انجام شده نتایج نشان داده که سطوح پایین منیزیم با افسردگی ارتباط دارد.
در آخرین مطالعات که درکشور فنلاند بر روی 2300 مرد میان سال و در مدت 20 سال پیگیری شد پژوهشگران نشان دادند آنهایی که در نهایت افسرده تشخیص داده شدند، سطوح پایین‌تری از منیزیم به نسبت آنها که هرگز در این اختلال پیشرفت نکردند، داشتند. این دلیلی است بر اهمیت منیزیم برای ذهن.
پژوهشگران راه‌های مختلفی که عنصر منیزیم باعث محافظت می‌شود را عنوان کردند. این ماده معدنی کمک می‌کند تا تنظیم مدار هیپوتالاموس هیپوفیز، سیستم اصلی واکنش استرس‌زا، با کنترل سطح گردش کورتیزول (هورمون استرس) انجام شود.
علاوه بر این عملکرد منیزیم به عنوان یک کوفاکتور (اجزای غیر پروتیینی بعضی از آنزیم‌ها برای اینکه آنزیم بتواند نقش کاتالیزوری خود را انجام دهد) در سنتز مواد برای انتقال تکانه‌های عصبی در مغز ضروری است.
همچنین مشخص شده افزایش دهنده سطح BDNF است (فاکتوری که گسترش دهنده شبکه عصبی و فاکتور نورون‌زایی مشتق شده از مغز) و بیش از همه ارتباط منیزیم و افسردگی افسردگی به شکل فزاینده‌ای مرتبط و یا منعکس کننده فرایندهای التهابی مغزشناخته شده است و کمبود منیزیم با افزایش پیشرفت سطح مواد التهاب‌آور در مغز همبستگی دارد.
همچنین افزایش سطح منیزیم ممکن است به پیشگیری از اضطراب نیز کمک کند. بدون قدرت حافظه و ترس به احتمال زیاد، انسان‌ها نمی‌توانسته‌اند زنده بمانند و مطالب خود را به دیگران بگویند و سبب گسترش دانش شوند.
لیو و همکاران دریافتند منیزیم، خاموشی حافظه ترس (از اهداف رواندرمانی ) را تسریع می‌کند و در وهله اول این کار را بدون تخریب و از بین بردن توانایی ذخیره کردن خاطرات ترس انجام می‌دهد.
بدن انسان به خودی خود توان تولید منیزیم را ندارد و منیزیم مورد نیاز ما از محل رژیم خوراکی ما تامین می‌شود.
بسیاری از خوراکی‌های روزانه ما زمانی که تحت پردازش قرار می‌گیرند از این ماده معدنی محروم می‌شوند. “دخترخانم‌های نوجوان و آقایان مسن با احتمال بیشتری با کمبود منیزیم مواجه هستند.”
اثر و اهمیت منیزیم برای ذهن
- افزایش شکل پذیری و تراکم سیناپسی
- تقویت اتصالات سیناپسی و درنتیجه افزایش توانایی یادگیری
- ارتقا حافظه های کوتاه و بلند مدت
- مقابله کننده با افسردگی
- تسریع کننده خاموشی حافظه ترس
- بازگرداندن نقص شناختی در بیماری آلزایمر
- افزایش دهنده زمان خواب عمیق
- کاهش دهنده هورمون استرس
کمبود منیزیم در حد خفیف را می‌توان فقط از طریق رژیم غذایی اصلاح کرد.
منابع اصلی منیزیم در رژیم غذایی شامل سبزیجات برگ دار سبز، آجیل، بنشن، غلات کامل و غذاهای دریایی می‌باشد. شکلات و کره‌ی بادام زمینی نیز سرشار از منیزیم هستند.
در صورت ضرورت، به منظور جایگزینی منیزیم در موارد فقدان بیش از حد و مداوم آن، از نمک های منیزیم به صورت خوراکی استفاده می‌کنند. اسهال شایع‌ترین عارضه‌ی ناشی از مصرف بیش از حد منیزیم است.
